Sessiz gemi, burası sakin liman
Ben ise özgürlüğümü kocaman
Okyanusa bırakmış kaptan
Bu limandan kimler geçti
Bu limana çok yolcular geldi
EBRU
O limanda ben bekledim
Bazen üşüdüm sensizliğe
Bazen aç kaldım sevgiye
Bazense okyanus gözyaşlarını içtim
Ama ben seni beklemekten
Boğulmadım aşk dalgasında
FATİH
Rüzgarda uçuşan saçlarım yüzüme çarparken
Gitmiş bitmiş olmanın pişmanlığıyla ağlarken
Neden bırakıp gittin
Ardına bile bakmadan
EBRU
Simsiyahtı gök, yalnızdı gece
Ağlıyordu bulut toprağa
Çaresizliğimin kapkara akşamında
FATİH
Gitmek zorundaydım çünkü
Bilirsin keşkekleri sevmem
Eğer kalırsam bir
Çok şeyden vazgeçecektim
Ama ben gidiyorum
Belki de bir daha
Seni görememenin sonsuzluğuna
EBRU
Ayrılık faslı yaklaştıkça
Bir saniye düşünme
Bir dakika bekleme
Bir saat ağlama
Ayrılık trenini kaçırma
Çünkü bir daha
Durmayacak pişmanlık istasyonunda
FATİH
Peki bir şansımız yok mu
Olmayacak mı, olamaz mı
Hayır hayır olmalı
Ama ya olmazsa
Ya ne yaparım sensiz
Bedenim sen olmadan
Nasıl girer o yatağa
Her gece yastığım
Şahittir akıttığım gözyaşlarına
EBRU
Niçin bu güvensizlik
Yaşadığınla yaşattığın elem
Gönül kumandası yüreğinde değil mi
Gölgeli meşhuru gözünde oynatacak
hey gönül verdiğim güzel
Şimdi ne bu korku
Nedir şu telaşın
Hey ömrümü adadığım güzel
FATİH
Ömrüm senindir sonsuzluğun kapısında
Ama sen geri döndüğünde
Ben çok uzaklarda olacağım sevgilim.
EBRU
Yorumlar